Charaiveti, Charaiveti, oh avontuurlijke reiziger op deze aarde, exploreer, ontdek en ga verder... Eenheid » Verlichting » Bevrijding
Charaiveti, Charaiveti, oh avontuurlijke reiziger op deze aarde, exploreer, ontdek en ga verder... Eenheid » Verlichting » Bevrijding
Charaiveti, Charaiveti, oh avontuurlijke reiziger op deze aarde, exploreer, ontdek en ga verder... Eenheid » Verlichting » Bevrijding
Een inleiding... Wat Sandhya is... randolph: “De wat minder zichtbare schemerkant van mijn traditie, kennen de meeste mensen niet zo goed. De meeste mensen weten niet dat de doorgave van Ramana Maharshi en Selvarajan Yesudian, maar ook die van de Navnath Sampradaya, met name Avadhuta-teachings zijn. Via Satsang vindt de Jnani-overdracht plaats en raak je gecentreerd en stabiliseert in Zijn. Een veelheid van optieken en toestanden wordt eerst teruggebracht naar een overall-toestand: alomtegenwoordig Zijn. Vervolgengs kan Zijn over gaan in Niet-zijn. In mijn traditie noemen we Zijn, de wortel van illusie en Niet-zijn of het Absolute je Ware Natuur.Op een bepaalde wijze zou je Sandhya ‘de missing link’ kunnen noemen van het Realisatie-circuit. Sandhya is de ‘open deur’ uit het rad van Samsara. Een zoeker komt op een gegeven moment een enorme stagnatie tegen. Dit kan ervaren worden in de vorm van een muur of een kloof van onvermogen, maar kan zich ook aandienen in de vorm van een ‘blinde vlek’ omtrent een ‘veronderstelde realisatie’. Die muur of kloof lijkt onoverbrugbaar. Die blinde vlek lijkt onopmerkbaar of ontraceerbaar. Mensen kunnen hier zonder de juiste aanwijzingen en begeleiding leven naar leven stagneren, blijven rondhangen of in ronddolen… R R O O Donaties Credits » » » » Agenda Agenda » »
Via ‘de missing link’ van Sandhya verkeer je in het niemandsland waar het oude niet meer werkt en het nieuwe nog niet of nog niet volledig is doorgebroken. Zaken werken hier met mondjesmaat. Op wezenlijk niveau werkt niets hier echt. Kahlil Gibran drukt dit in een fragment uit zijn beroemde gedicht ‘Liefde’ als volgt uit: Kahlil Gibran: “Maar zo je in je angst alleen haar vrede en haar genoegen zoeken zou, dan deed je beter je naaktheid te bedekken en van liefdes dorsvloer weg te gaan,de seizoenloze wereld in, waar je zult lachen, maar niet je volle lach, en wenen, maar niet al je tranen…” - uit de Profeet Randolph: “De ontbrekende schakel in een zoektocht is de overbrugging naar je Ware Natuur. Je kunt de zijnstoestand gebruiken als platform om je wereldse zaakjes op te zetten of als een brug. Via de overbrugging van Sandhya vindt de (bijna verloren gegane) Avadhuta-overdracht (met zijn hogere teachings) plaats.
Contact Contact
© Copyright 2016 OpenSatsang, SatyaSatsang.nl, satsang.earth, journal.earth, Randolph, Alle rechten voorbehouden, All rights reserved.
Sandhya... Sandhya... Agenda Agenda Contact Contact Blog Blog Facebook Facebook Home Home Over Randolph Over Randolph Tradities Tradities Realisaties Satsang yoga Realisaties Interviews Interviews Meester Cheng Satsang magazine Meester Cheng Satsang Satsang Home Home Darshan Darshan Benaderingen Benaderingen Inleiding Inleiding Sandhya
Vraagsteller: “Wat betekent Sandhya?” Randolph: “In het Oosten wordt met Sandhya de schemering aangeduid. Net als een regenboog kent Sandhya vele nuances. In het Engels duiden ze de zonsopgang aan met dawn, de dageraad. In het Sanskriet heet deze nuance Sandhyansa. De zonsondergang duidt men aan met twilight, de schemering en heet in het Sanskriet dus Sandhya. Net zoals ik hier niet naar jou kijk, maar door je heen kijk, zo kun je ook naar de ondergaande zon kijken of er doorheen kijken. Tussen de overgang van dag naar nacht en van nacht naar dag, daagt er niets, schemert er iets. Hier kan er vrij makkelijk iets overspringen. Het is net alsof de lucht dan ijler is… Het is net alsof hemel en aarde elkaar bijna aanraken… Je kunt hier een doorgang ontdekken. Door samen met je in Sandhya te verkeren, maak ik je opmerkzaam van en leer ik je deze poortloze poort door te gaan. Wanneer je hier in Mallorca op het strand de zon ziet ondergaan, dan duidt de Avadhuta dit aan met Sandhyakal, het Goddelijke uurtje. Sandhya is het moment dat de dag bijna voorbij is en de nacht nog net niet is aangebroken… In Sandhya ontdek je de magie die gloort tussen twee tegendelen in. Het open geheim van Sandhya, kun je niet alleen ontdekken bij zonsopgang en zonsondergang, maar tussen alle tegendelen, dus ook tussen twee gedachten, tussen een in- en uitademing, tussen het ‘oude’ en het ‘nieuwe’, etc. Je zit hier in Sandhya niet alleen samen met mij, maar tevens midden in het mysterie van het hele bestaan… Met behulp van mijn aanwijzingen, betreffende centratie en transformatie, worden in deze verwarrende tijden de Avadhuta-teachings van mijn traditie opnieuw leven in geblazen. Het is met name in Meester Cheng III, waarin de geestesbevrijdde (de Avadhuta) en de zielsbevrijdde (de Jivanmukta) met hun teachings tot hun recht komen. Het ‘half zichtbare - half onzichtbare aanzicht’ (Sandhya, the twilightzone, de schemering) van mijn traditie is dus het domein van de Avadhuta. Een Avadhuta begeeft zich op de gelukzalige grens van het Zijns-domein van de natuur. Hij heeft de cultuur al van zich af geworpen. Op je spirituele tocht met de Avadhuta reis je en verblijf je in Sandhya. Je zou Sandhya ook kunnen aanduiden met een niemandsland. In de twilight van Sandhya behoort je niet meer tot het ‘oude’, maar het ‘nieuwe’ is nog niet volledig tot je gekomen. In de schemer van Sandhya ben je wel ontwaakt, maar is de volledige bevrijding nog niet volledig doorgebroken. Op een bepaalde manier zou je kunnen zeggen dat het Directe Pad van de Avadhuta zich met name begeeft binnen het Sandhya-circuit. Sandhya is het ‘gat’ in de spiegel, de deur, de brug van ‘deze zijde’ naar ‘Genezijde’. Via Sandhya kun je de uitweg uit eeuwige rad van Samsara ontdekken. Via centratie en transformatie reis je niet van de ene spiegel naar de volgende (hogere) spiegel, maar van het ‘gat in de spiegel’, naar het volgende (hogere) ‘gat in de spiegel’. Met als hoogste Sandhya is er de grens van Zijn - Niet-zijn.” Vraagsteller: “Van welke Avadhuta heb jij je centratie- en transformatie-teachings gekregen?” Randolph: “Met name van Yesudian. Yesudian hield van zitten aan de rand van de beschaving. Hij bracht zijn tijd met name door bij zonsopgangen en zonsondergangen. Hij verkeerde graag op bergtoppen, bij watervallen, aan rivieren en waar het land en de oceaan elkander ontmoeten. Het allerliefst hield hij van verkeren op de grens van Zijn en Niet-zijn. Yesudian sprak niet veel, net zomin als Ramana, wel maakte hij mooie tekeningen en afbeelding om zaken door te geven.” plaatje… Randolph: “Om de grens van leven en dood op te zoeken, bezocht hij dikwijls en zat hij vaak op begraafplaatsen. Misschien heb ik je weleens verteld hoe hij ooit ergens op een begraafplaats in een van zijn Samadhi’s raakte en na enige uren zijn ogen opendeed, om te ontdekken dat hij door een intens-stille menigte mensen was omringt met tranen in hun ogen… Via Alexander leerde ik wat betreft Sandhya oplettend te zijn betreffende het moment van ontwaken en me te centreren. Het lichaam met zijn slaap- en waaktoestanden kent ook zijn ‘zonsopgangen en zonsondergangen’. Hij noemde dit verkeren in en als het Stille centrum van de orkaan. Wanneer je goed zijn instructies volgde, ontdekte je in het Stille centrum het centrumloze van de orkaan. Je aandacht expandeerde dan naar Alomtegenwoordig bewustzijn.”
Charaiveti, Charaiveti, oh avontuurlijke reiziger op deze aarde, exploreer, ontdek en ga verder... Eenheid » Verlichting » Bevrijding
Een inleiding... Wat Sandhya is... randolph: “De wat minder zichtbare schemerkant van mijn traditie, kennen de meeste mensen niet zo goed. De meeste mensen weten niet dat de doorgave van Ramana Maharshi en Selvarajan Yesudian, maar ook die van de Navnath Sampradaya, met name Avadhuta-teachings zijn. Via Satsang vindt de Jnani-overdracht plaats en raak je gecentreerd en stabiliseert in Zijn. Een veelheid van optieken en toestanden wordt eerst teruggebracht naar een overall-toestand: alomtegenwoordig Zijn. Vervolgengs kan Zijn over gaan in Niet-zijn. In mijn traditie noemen we Zijn, de wortel van illusie en Niet-zijn of het Absolute je Ware Natuur.Op een bepaalde wijze zou je Sandhya ‘de missing link’ kunnen noemen van het Realisatie-circuit. Sandhya is de ‘open deur’ uit het rad van Samsara. Een zoeker komt op een gegeven moment een enorme stagnatie tegen. Dit kan ervaren worden in de vorm van een muur of een kloof van onvermogen, maar kan zich ook aandienen in de vorm van een ‘blinde vlek’ omtrent een ‘veronderstelde realisatie’. Die muur of kloof lijkt onoverbrugbaar. Die blinde vlek lijkt onopmerkbaar of ontraceerbaar. Mensen kunnen hier zonder de juiste aanwijzingen en begeleiding leven naar leven stagneren, blijven rondhangen of in ronddolen… R R O O » » Agenda Agenda
Via ‘de missing link’ van Sandhya verkeer je in het niemandsland waar het oude niet meer werkt en het nieuwe nog niet of nog niet volledig is doorgebroken. Zaken werken hier met mondjesmaat. Op wezenlijk niveau werkt niets hier echt. Kahlil Gibran drukt dit in een fragment uit zijn beroemde gedicht ‘Liefde’ als volgt uit: Kahlil Gibran: “Maar zo je in je angst alleen haar vrede en haar genoegen zoeken zou, dan deed je beter je naaktheid te bedekken en van liefdes dorsvloer weg te gaan,de seizoenloze wereld in, waar je zult lachen, maar niet je volle lach, en wenen, maar niet al je tranen…” - uit de Profeet Randolph: “De ontbrekende schakel in een zoektocht is de overbrugging naar je Ware Natuur. Je kunt de zijnstoestand gebruiken als platform om je wereldse zaakjes op te zetten of als een brug. Via de overbrugging van Sandhya vindt de (bijna verloren gegane) Avadhuta-overdracht (met zijn hogere teachings) plaats.
Contact Contact
© Copyright 2016 OpenSatsang, SatyaSatsang.nl, satsang.earth, journal.earth, Randolph, Alle rechten voorbehouden, All rights reserved.
Sandhya... Sandhya... Over Randolph Over Randolph Tradities Tradities Realisaties Satsang yoga Realisaties Interviews Interviews Meester Cheng Satsang magazine Meester Cheng Satsang Satsang Home Home Darshan Darshan Benaderingen Benaderingen Inleiding Inleiding Sandhya
Vraagsteller: “Wat betekent Sandhya?” Randolph: “In het Oosten wordt met Sandhya de schemering aangeduid. Net als een regenboog kent Sandhya vele nuances. In het Engels duiden ze de zonsopgang aan met dawn, de dageraad. In het Sanskriet heet deze nuance Sandhyansa. De zonsondergang duidt men aan met twilight, de schemering en heet in het Sanskriet dus Sandhya. Net zoals ik hier niet naar jou kijk, maar door je heen kijk, zo kun je ook naar de ondergaande zon kijken of er doorheen kijken. Tussen de overgang van dag naar nacht en van nacht naar dag, daagt er niets, schemert er iets. Hier kan er vrij makkelijk iets overspringen. Het is net alsof de lucht dan ijler is… Het is net alsof hemel en aarde elkaar bijna aanraken… Je kunt hier een doorgang ontdekken. Door samen met je in Sandhya te verkeren, maak ik je opmerkzaam van en leer ik je deze poortloze poort door te gaan. Wanneer je hier in Mallorca op het strand de zon ziet ondergaan, dan duidt de Avadhuta dit aan met Sandhyakal, het Goddelijke uurtje. Sandhya is het moment dat de dag bijna voorbij is en de nacht nog net niet is aangebroken… In Sandhya ontdek je de magie die gloort tussen twee tegendelen in. Het open geheim van Sandhya, kun je niet alleen ontdekken bij zonsopgang en zonsondergang, maar tussen alle tegendelen, dus ook tussen twee gedachten, tussen een in- en uitademing, tussen het ‘oude’ en het ‘nieuwe’, etc. Je zit hier in Sandhya niet alleen samen met mij, maar tevens midden in het mysterie van het hele bestaan… Met behulp van mijn aanwijzingen, betreffende centratie en transformatie, worden in deze verwarrende tijden de Avadhuta-teachings van mijn traditie opnieuw leven in geblazen. Het is met name in Meester Cheng III, waarin de geestesbevrijdde (de Avadhuta) en de zielsbevrijdde (de Jivanmukta) met hun teachings tot hun recht komen. Het ‘half zichtbare - half onzichtbare aanzicht’ (Sandhya, the twilightzone, de schemering) van mijn traditie is dus het domein van de Avadhuta. Een Avadhuta begeeft zich op de gelukzalige grens van het Zijns-domein van de natuur. Hij heeft de cultuur al van zich af geworpen. Op je spirituele tocht met de Avadhuta reis je en verblijf je in Sandhya. Je zou Sandhya ook kunnen aanduiden met een niemandsland. In de twilight van Sandhya behoort je niet meer tot het ‘oude’, maar het ‘nieuwe’ is nog niet volledig tot je gekomen. In de schemer van Sandhya ben je wel ontwaakt, maar is de volledige bevrijding nog niet volledig doorgebroken. Op een bepaalde manier zou je kunnen zeggen dat het Directe Pad van de Avadhuta zich met name begeeft binnen het Sandhya-circuit. Sandhya is het ‘gat’ in de spiegel, de deur, de brug van ‘deze zijde’ naar ‘Genezijde’. Via Sandhya kun je de uitweg uit eeuwige rad van Samsara ontdekken. Via centratie en transformatie reis je niet van de ene spiegel naar de volgende (hogere) spiegel, maar van het ‘gat in de spiegel’, naar het volgende (hogere) ‘gat in de spiegel’. Met als hoogste Sandhya is er de grens van Zijn - Niet-zijn.” Vraagsteller: “Van welke Avadhuta heb jij je centratie- en transformatie-teachings gekregen?” Randolph: “Met name van Yesudian. Yesudian hield van zitten aan de rand van de beschaving. Hij bracht zijn tijd met name door bij zonsopgangen en zonsondergangen. Hij verkeerde graag op bergtoppen, bij watervallen, aan rivieren en waar het land en de oceaan elkander ontmoeten. Het allerliefst hield hij van verkeren op de grens van Zijn en Niet-zijn. Yesudian sprak niet veel, net zomin als Ramana, wel maakte hij mooie tekeningen en afbeelding om zaken door te geven.” plaatje… Randolph: “Om de grens van leven en dood op te zoeken, bezocht hij dikwijls en zat hij vaak op begraafplaatsen. Misschien heb ik je weleens verteld hoe hij ooit ergens op een begraafplaats in een van zijn Samadhi’s raakte en na enige uren zijn ogen opendeed, om te ontdekken dat hij door een intens-stille menigte mensen was omringt met tranen in hun ogen… Via Alexander leerde ik wat betreft Sandhya oplettend te zijn betreffende het moment van ontwaken en me te centreren. Het lichaam met zijn slaap- en waaktoestanden kent ook zijn ‘zonsopgangen en zonsondergangen’. Hij noemde dit verkeren in en als het Stille centrum van de orkaan. Wanneer je goed zijn instructies volgde, ontdekte je in het Stille centrum het centrumloze van de orkaan. Je aandacht expandeerde dan naar Alomtegenwoordig bewustzijn.”