Nisargadatta Maharaj kwam van de spirituele lineage van de Navnath Sampradaya (de negen leermeesters). Hij werd in 1897 in Bombay geboren en werd grootgebracht op een boerderij in Kandalgaon, een dorpje ten zuiden Bombay. He had een alerte, onderzoekende mind, en was van jongs af aan reeds geïnteresseerd in religieuze en filosofische zaken. Na de dood van zijn vader verhuisde hij in 1918 naar Bombay waar hij vier kinderen kreeg. Hoewel hij in Bombay begon als een office klerk, begon hij al gauw een bidi (sigaretten) zaakje voor zichzelf. Na een paar jaar bezat hij vele winkeltjes. Zijn honger voor Waarheid groeide met de dag. In 1933 benaderde hij de Grote heilige Sri Siddharameshwar Maharaj, en werd door hem geïnitieerd. Na de dood van zijn Guru in 1936, kwam zijn drang naar zelfrealisatie tot een hoogte punt met als resultaat dat hij in 1937 zijn familie en zaakjes achter zich liet om een leven te leiden als rondtrekkende Avadhuta. (Drie jaar naar het overlijden van zijn leermeester realiseerde Maharaj het zijn Absolute natuur.) Op weg naar de Himalaya waar hij de rest van zijn leven wilde doorbrengen, liep hij een discipel van zijn leermeester tegen het lijf die hem ervan kon overtuigen om een leven te lijden in dienst van het doorgeven van de Absolute Waarheid. Eenmaal teruggekeerd in Bombay, bestond nog slechts een van zijn winkeltjes, die hij voor zijn familie in stand hield. Boven dit winkeltje bouwde hij een verdieping waar hij al zijn overige tijd besteedde om in meditatie te verkeren... In zijn eigen woorden: “Toen ik mijn Guru ontmoette deelde hij me mede ‘Je bent niet waar je jezelf voor aanziet. Ontdek wat je bent. Sla het gevoel ‘Ik Ben’ voortdurend gade. Realiseer je Ware Natuur... Ik deed ontegenzeggelijk wat hij mij verteld had. Ik gebruikte al mijn vrije tijd om in stilte naar Mijzelf te kijken en wat een verschil maakte dit en hoe snel! Het kostte me slechts drie jaar om mijn Ware Natuur te realiseren.” In een latere fase ontving hij in het kamertje boven zijn winkeltje alle dorstige zoekers. Op een gegeven moment gaf hij zichzelf de naam Nisargadatta. De betekenis van het woord Nisargadatta betekent: ‘gebaar van het natuur- lijke’. Gedurende de jaren dat Maharaj satsang gaf zijn er allerlei bandopnames gemaakt. In 1973 werden deze door Maurice Frydman (een Poolse leerling die vaak als vertaler voor buitenlandse bezoekers optrad) uitgebracht onder de titel: ‘I Am That’. Na dit boek kwam de grote stroom Westerse bezoekers naar Maharaj opgang. De Nederlandse yoga leraar Wolter A. Keers vertaalde ‘I Am That’ in het Nederlands en bracht het boek uit onder de titels ‘Ik ben’ en ‘Zijn’. In 1981 sterft Sri Nisargadatta Maharaj aan keelkanker. N Nisargadatta Maharaj: “Als de geest zuiver is, wordt de taal van de jnani’s verstaanbaar... is er een lichaam en is er het Zelf. Tussen deze twee zit de geest (denken en voelen) waarin het Zelf weerkaatst wordt als ‘ik ben’. Doordat de geest aan alle kanten onvolmaakt is, grof en rusteloos, zonder onderscheidingsvermogen of inzicht, ziet hij zichzelf aan voor het lichaam in plaats van het Zelf. Het enige wat nodig is, is om de geest te zuiveren zodat hij zijn één-zijn met het Zelf kan realiseren... Alles wat in het bewustzijn ge-beurt, is je guru. De zuivere Aandacht, voorbij denken en voelen, is je uiteindelijke guru (sadguru)… Je geest is tenslotte een instrument, maar je moet wel weten hoe het te gebruiken. Net zoals je geleerd is waar je je lichaam voor kunt gebruiken, zo moet je ook weten hoe je je van je geest moet bedienen. Het (Zelf) is ook alles doorstralend, alles veroverend en onbe- schrijfelijk krachtig. Als een onvoorbereide geest ermee geconfronteerd wordt, wordt die verpletterd; vandaar dat sadhana (spirituele praktijk) absoluut nodig is. Om als intelligent en geestelijk wezen te kunnen overleven, zijn zuiverheid van lichaam en helderheid van geest, geweldloosheid en onzelfzuchtigheid absoluut nood-zakelijk… De Realiteit is geen vormloze massa, geen woordloze chaos. Zij is onwrikbaar, bewust aanwezig zijn, van een stralende volmaaktheid; daarbij vergeleken is jouw leven als een kaars naast de zon.” Hoe subtieler de toestand is, des te doordringender die is. Hoe grover de toestand is, des te beperkter en afhankelijker die is. Begrijp eerst dat je niet die grove toestand van lichaam en geest bent. Laat die vallen en blijf bij die subtiele toestand van de kennis ‘ik ben’… Dus als je deze kennis ‘ik ben’ vasthoudt, zal de manifestatie homogeen en subtieler worden. Als dit proces doorgaat, zal het uiterst subtiel worden, alles doordringend. Er zal dan geen beweging en verandering zijn, alleen het Parabrahman, het absolute.” Wanneer je in die staat van bewustzijn bent, ben je in een positie om de gedachtestroom te observeren; je observeert alle gedachten die zich aandienen - jij staat buiten die gedachten. Je identificeert je er niet mee. En omdat je het lichaam en zijn handelingen observeert, maak jij daar geen deel van uit; je staat los van het lichaam. Dan ben je in bewustzijn: dat is het eerste stadium. Wanneer je uitsluitend bewustzijn bent, ben je het hele gemanifesteerde bestaan. Dát moet gerealiseerd worden. Dan, ervan uitgaande dat je bent, is alles er: je wereld en je God. Jij bent de eerste oorzaak, de eerste vereiste voor al het andere dat bestaat, of het nu je God of je wereld betreft. Jij verwijlt in bewustzijn. In je aandacht zou alleen bewustzijn moeten zijn. Dat is meditatie. Verblijf in ‘ik ben’ en de bron van alle kennis welt in je op en openbaart het mysterie van het heelal. Tijdens dat openbaringsproces zal je individuele persoonlijkheid, die beperkt is tot je lichaam, zich verruimen tot het gemanifesteerde universum. Je zult je realiseren dat jij het universum met jouw ‘lichaam’ doordringt en om-armt. Dat staat bekend als ‘Zuivere Hoogste Kennis’. Ondanks alles weigert de geest, zelfs in de schitterende zuivere staat, te geloven dat hij geen entiteit is. Nu de volgende stap. Ben je in een positie om bewustzijn te observeren? Dat is ook de laatste stap. Wanneer je in een positie bent om bewustzijn te observeren of er getuige van te zijn - en uiteraard ook van de levenskracht (de adem), het lichaam en zijn handelingen - dan sta je, dankzij die observatie, buiten dat bewustzijn. Nu komen we tot een zeer subtiel punt. Wat is er in jou dat die kennis dat ‘je bent’ - of van jouw standpunt bekeken ‘ik ben’ - begrijpt, zonder dat er een naam, een benoeming of een woord bij hoort? Nestel je in dat meest innerlijke centrum en neem de kennis ‘ik ben’ waar en ‘wees alleen maar’. Dat is de ‘gelukzaligheid van zijn’… Die staat is van een extatische schoonheid - het lagere zelf ontspant zich geluk- zalig in het hogere Zelf. Die extase gaat alle woorden te boven. Het is ook Gewaarzijn in volledige rust.”

Een biografie: Nisargadatta Maharaj (1897 - 1981)

Aanmelden voor Satsang Wil je de Satsang-avonden, Satsang-dagen, Satsang- weekends, Satsang-weken of Darshans met Randolph bezoeken, meld je dan aan. Satsang.earth gebruikt geen persoonlijke gegevens.