Gate, Gate, Paragate, Parasamgate Bodhi Svaha... Ga voorbij, ga voorbij Eenheid en Verlichting, leve de Bevrijding !

© Copyright 2016 OpenSatsang, SatyaSatsang.nl, satsang.earth, journal.earth, Randolph, Alle rechten voorbehouden, All rights reserved.

achterlaten van het zoek-en-vind-mechanisme en de ontdekking van het Spirituele Hart… Dit alles bundelen ik enorm geconcentreerd samen in een aantal pointers als: Punah, Punah, Charaiveti, Charaiveti, Gate, Gate, Hridayam...” Vraagsteller: “Wat bedoel je eigenlijk precies met Punah, Punah, Charaiveti, Charaiveti en Gate, Gate…?” Randolph: “Punah, Punah, Charaiveti, Charaiveti en Gate, Gate…zijn pointers en ladingdragende uitspraken. Meester Cheng spreekt van ‘vingerwijzingen’. Pointers zijn niet alleen aanwijzingen en verwijzingen, maar kunnen door een gerealiseerde ook een spirituele lading meekrijgen die op degenen die gevoelig en alert zijn, kan overspringen. Ze hebben een informerende, adviserende, bevestigende, bekrachtigende en initiërende functie. Ze werken door op verschillende niveaus. In het geval van Nisargadatta Maharaj was het al voldoende dat zijn leermeester Siddharameshwar één keer naar zijn Ware Natuur verwees, bekrachtigd door Tat Tvam Asi (You are Thát!). Toen zijn leermeester al gauw nadat hij hem had ontmoet en geïnitieerd had stierf, werkte Tat Tvam Asi gewoon door en deed zijn bevrijdende werk. In mijn traditie noemen we zulke pointers en ladingdragende uitspraken Mahavakya. Maha betekent ‘groot’, vakya betekent ‘geladen gezegde’ of ‘pointer’. Mahavakya spelen in de hele Advaita Vedanta een belangrijke rol en komen meestal uit de Veda’s en de Upanishads. Zo betekent Punah, Punah, keer terug, keer terug, wees vooraf, wees vooraf… Wat is er vooraf aan de mind? Je Ware Thuis! Charaiveti, Charaiveti, betekent ‘ga verder, ga verder’… Gate, Gate, betekent ‘ga voorbij, ga voorbij’... Op zich zijn dit soort pointers best moeilijk uit te leggen, want je Ware Natuur heeft geen begin, geen midden en geen einde… dus wat betekent dan ‘wees vooraf’, ‘keer terug’, ‘verblijf’, ‘ga voorbij’, ‘ga verder’…? Toch kunnen mensen ergens in het realisatieavontuur gaan ‘landen’ of ‘rondhangen’. Dan heeft het zin om er een pointer op los te laten. Dat kan bij ‘de aanvang zijn van de eerste identificatie’, dat kan in ‘het midden zijn van identificatie’ en dat kan ‘aan het einde zijn’, vlak voor dat iedere vorm van identificatie losgelaten wordt. Een spiritueel geladen pointer kan je net dat zetje geven dat nodig is om de realisatie in gang te zetten of in geval van stagnatie alles weer volt te trekken, door zaken heen te gaan en ze definitief achter te laten. Ik begin dan ook het liefst met waar alles wis en waarachtig mee begint: het Onmiddellijke, gevolgd door het Eerste Gegeven. Het Onmiddellijke is er vooraf aan ‘ik- ben’. Het Eerste Gegeven begint met ‘ik-ben’. Ga vooraf, ga voorbij, ga verder, zijn niet alleen de pointers en het adviezen van alle Bodhisattva ’s, Boeddha’s, Jnani’s en Avadhuta’s, maar zijn ook pogingen om de oneindige strekking van je Ware Natuur aan te duiden en te bekrachtigen. Wanneer deze oneindige strekking van je Ware Natuur niet gerealiseerd is, gaan leermeesters en tradities meestal vooralsnog over op de adviezen: ‘wees vooraf’, ‘stop met zoeken’, ‘trek nergens conclusies’, ‘blijf niet halverwege de berg hangen’, ‘ga voorbij’, ‘ga verder’, ‘volg je oneindige stralende natuurlijkheid’. In mijn traditie wordt je Ware Natuur ‘het Stralende’ genoemd. Andere verwijzingen zijn ‘het Absoluut Stralende’ of gewoon ‘het Absolute’. Het Stralende is een uitdrukking voor je ononderbroken Ware Natuur, het ononderbroken Absolute ‘Licht’. Ononderbroken ‘Licht’ is je onervaarbare Ware Natuur, want ononderbroken ‘Licht’ is eigenlijk geen licht meer. Wat de meeste mensen verstaan onder licht, bestaat slechts bij de gratie van het tegendeel ‘duisternis’. Pas als er weerstand bestaat, ontstaan licht en duisternis tegelijkertijd. En dan is er nog het ‘Licht’ dat Gewaarzijn wordt genoemd. Gewaarzijn is Alomtegenwoordig ‘Licht’: de spiegel van het Absolute. De Alomtegenwoordige spiegelende Ruimte, is het resultaat van het zuivere Zijn. Zijn is onderbreking. Zijn betekent middellijkheid en ervaring. Zodra er een identificatie is met het zuivere Zijn, of het onzuivere ‘ik ben’, treedt het spel van pointers in gang. Wat voor advies en welke pointer kun je degene geven die nog niet zoekt? ‘Verblijf vooraf aan zoeken’, ‘wees enkel’, ‘wees enkel’… Wat voor advies of geladen pointer kun je degene geven die begonnen is met zoeken, die begonnen is met een illusoire zoektocht? ‘Punah, Punah’, ‘keer huiswaarts’, ‘keer huiswaarts’ of ‘stop met zoeken’, ‘stop met zoeken’. Wat voor advies of geladen pointer kun je degene geven die bezig is met een illusoire vindtocht of die de conclusie heeft getrokken ‘ik heb gevonden’? ‘Stop niet alleen met zoeken’, maar ‘ga door met realiseren’, ‘ga door met realiseren’. Wanneer je Gewaarzijn gerealiseerd hebt, zijn je problemen op aarde voorbij, er resten slechts uitdagingen. Je bent alleen nog niet voorbij leven en dood geëxpandeerd. Je hebt nog niet the Unborn gerealiseerd. Als Gewaarzijn fysieke begrenzingen had, was het simpel om er aan voorbij te gaan. Gewaarzijn is Alomtegenwoordig. Al-om-tegenwoordig betekent overal aanwezig en nergens te lokaliseren. Gate, Gate… Wat betreft Zelfrealisatie kun je ook nog eens uit ‘overal’ expanderen. Natuurlijk heeft deze pointer enkel zin, wanneer je wis en waarachtig Gewaarzijn hebt gerealiseerd. Wanneer dit niet het geval is, kan een pointer averecht en zelfs stagnerend werken. De pointers op mijn website gelden voor verschillende niveaus van identificatie. Voor de een is Punah, Punah voorlopig genoeg, terwijl Charaiveti, Charaiveti, gericht is op degene die de conclusie heeft getrokken dat hij gevonden heeft. Gate, Gate, is er voor degene die wis en waarachtig met Gewaarzijn is geïdentificeerd. In het begin van mijn zoektocht was ik zelf bijvoorbeeld enkel gericht op het Absolute, terwijl ik de brug van Gewaarzijn onbenut links liet liggen. Ik negeerde de wetmatigheden en kwam in het begin geen steek verder. Alexander Smit moest me wat dit betreft bijzonder stevig aanpakken. Ik moest eerst onder ogen komen, waar ik werkelijk verkeerde. Hij liet me links liggen totdat ik mijn dubbelheid en onechtheid achter me liet. In zen zeggen ze: ‘Hoe groter de twijfel, hoe groter de verlichting’. In de Navnath Sampradaya zeggen we: ‘Hoe directer en aardser de aanpak (als je die tenminste aan laat komen), des te hemelser is de bevrijding’. Achteraf ben ik Alexander oneindig dankbaar dat hij bereid was om me wis en waarachtig aan te pakken...